Właściciele domów jednorodzinnych coraz częściej decydują się na ogrzewanie podłogowe. Jest ono ekonomicznym, a zarazem jednym z najmniej kłopotliwych sposobów zapewnienia ciepła. Jednorazowy koszt instalacji systemu ogrzewania podłogowego, zwraca się w wysokiej efektywności codziennego użytkowania. Pomieszczenia są nagrzewane równomiernie, bez efektu przegrzania przy grzejnikach i niedogrzania w miejscach od nich oddalonych – ciepło oddaje cała podłoga. Zyskujemy również dodatkową przestrzeń ścian do zagospodarowania. Zaletą tego systemu jest też niska cyrkulacja powietrza i znikome unoszenie się kurzu, co ma znaczenie szczególnie w przypadku alergików.
Decydując się na ogrzewanie podłogowe, mamy do wyboru dwa rodzaje – elektryczne lub wodne. Najczęściej stosowaną opcją jest ogrzewanie wodne, czyli rury, przez które przepływa gorąca woda. Ogrzewanie elektryczne jest znacznie łatwiejsze w montażu i nie wymaga zakupu kotła, ale ma wysokie koszty użytkowania.
Projektowanie i montaż ogrzewania podłogowego
Projektowanie ogrzewania podłogowego musi być poprzedzone stosownymi wyliczeniami, które pozwolą określić zapotrzebowanie budynku. Pod uwagę należy wziąć współczynnik przenikania ciepła okien, drzwi, ścian zewnętrznych i stropów. Układ i rozstaw rur trzeba rozplanować w taki sposób, aby ogrzewanie działało jak najefektywniej. Rury polietylenowe, polipropylenowe, polibutylenowe, wielowarstwowe czy miedziane w osłonce z tworzywa mogą być ułożone pętlowo, meandrowo lub ze strefą brzegową. Ważne, żeby zapewnić barierę antydyfuzyjną, która zabezpiecza instalację przed przenikaniem tlenu do wnętrza rur, a tym samym przed ich zapowietrzeniem.
Montaż ogrzewania rozpoczynamy od przygotowania podłoża. Na początek idzie warstwa chudego betonu (tzw. chudziaka). Następnie układamy izolacje – przeciwwilgociową (folia polietylenowa) i termiczną (styropian). Konieczne jest także wykonanie dylatacji, aby podłoga nie odkształcała się pod wpływem naprężenia. Ułożone zgodnie z projektem rury (po wykonaniu próby ciśnieniowej) pokrywa się wylewką betonową. Po upływie ok. 3-4 tygodni na związanie się zaprawy, należy włączyć ogrzewanie (pamiętając o ustawieniu odpowiedniej, niezbyt wysokiej, temperatury wody), by wygrzać wylewkę, w celu lepszego jej osuszenia.
Co na podłodze?
Choć niemal każdy rodzaj okładziny sprawdzi się do zastosowania na ogrzewaniu podłogowym, warto jednak postawić na rozwiązanie, które będzie dobrze przewodzić ciepło i równocześnie dbać o oszczędność kosztową. Według europejskich norm na ogrzewaniu podłogowym możemy zastosować posadzkę i podkład o łącznym oporze cieplnym nie wyższym niż 0,15 (m2*K)/W. Jaki zatem materiał dobrze sprawdzi się przy podłogówce?
– płytki kamienne lub ceramiczne
Na ogrzewanie podłogowe zaleca się układać gres lub terakotę, które są nie tylko odporne na podwyższoną temperaturę oraz jej zmiany, ale cechuje je również bardzo niski opór cieplny. Trzeba jednak pamiętać, że płytki, po wyłączeniu ogrzewania podłogowego, powodują uczucie chłodu – warto wziąć to pod uwagę, jeśli lubimy chodzić w mieszkaniu boso.
– wykładzina
Cienkie wykładziny z PCV lub innych tworzyw sztucznych dzięki niewielkiej grubości, cechuje niski opór cieplny oraz wysoka elastyczność, co pozwala na komfortowe użytkowanie podłogówki. Przy ich zakupie koniecznie należy jednak zwrócić uwagę, czy producenci dopuszczają je do wykorzystania z ogrzewaniem podłogowym.
– panele podłogowe
Jesteś miłośnikiem drewnianych podłóg? Rozważ panele podłogowe, które są dużo cieńsze od tradycyjnych desek, stąd też lepiej będą przewodzić ciepło. Chcąc poprawić jakość przekazywania ciepła, należy przykleić je do podkładu odpowiednim klejem. Tak jak w przypadku wykładziny, należy się upewnić, czy producent paneli dopuszcza ich stosowanie z podłogówką.
– drewno
Decydując się na podłogi drewniane, należy pamiętać, iż drewno ma najwyższą wartość oporu cieplnego – nawet 10 razy wyższą niż terakota. Najlepszym wyborem w tym przypadku będzie dąb, bambus skręcany, merbau lub iroko. Unikać należy gatunków charakteryzujących się dużym współczynnikiem skurczu, tj. jesion, buk, klon, brzoza i grab z gatunków rodzimych, oraz wenge i jatoba z egzotycznych. Tego typu deska po podgrzaniu kurczy się, więc w podłodze powstają szczeliny. Optymalnym rozwiązaniem są deski wielowarstwowe, które mają wyższą odporność na pęcznienie i kurczenie niż deski lite, a ich opór cieplny wynosi ok. 0,1 (m2*K)/W.
Ważne! Niezależnie od rodzaju podłogi, bezzasadne jest układanie na ogrzewanej podłodze wykładzin dywanowych lub dywanów. Działają one jak skuteczny izolator ciepła.